تقریبا 45 درصد جمعیت دنیا و 58 درصد افراد بالای 10 سال در شمار نیروی کارجهانی قرار دارند. تلاش آنها که بی تردید به توان ایشان بستگی دارد موجب استحکام پایه های اقتصادی جوامع می گردد .
بسیاری از افراد بیش از یک سوم زندگی پس از بلوغ خود را در محیطهای مخاطره آمیز می گذرانند. طبق تخمین سازمالن جهانی بهداشت در سال 1995 سالانه 68 تا 157 میلیون مورد بیماری شغلی در اثر تماسهای شغلی مختلف ایجاد می شود .
بهداشت حرفه ای از جمله باارزشترین دارائیهای افراد جوامع و کشورهاست که بعنوان یک استراتژی با اهمیت نه تنها سلامتی شاغلین را در نظر می گیرد بلکه تاثیر مثبت و قابل ملاحظه ای در بهره وری و کیفیت محصولات – انگیزش کار – رضایت شغلی وکیفیت کل زندگی افراد جامعه دارد .
بیماریهای شغلی در اثر تماس مستقیم باعوامل مضر شیمیایی و بیولوژیکی و خطرات فیزیکی محل کار بوجود می آیند .اگرچه بنظر می رسد که اینگونه بیماریها شیوع کمتری نسبت به دیگر بیماریها دارند شواهد دال براین مدعاست که گروه عظیمی از مردم بخصوص در کشورهای در حال توسعه مبتلا به اینگونه بیماریها هستند .
در بسیاری از موارد بیماریهای شغلی به حدی شدید هستند به فرد مبتلا را ناتوان از انجام کار می سازد . مع ذالک دو عامل پیشگیری از آنها را آسان می سازد : اول اینکه عامل مولد اینگونه بیماریها قابل شناسایی – اندازه گیری و کنترل است . دوم اینکه افراد در معرض خطر در دسترس می باشندو میتوان آنها را مرتبا تحت معاینه و درمان قرار داد . مضافا اینکه اینگونه بیماریها در صورت معالجه فوری در مراحل اولیه برگشت پذیر می باشند . در نتیجه تشخیص بموقع بیماریهای شغلی حائز اهمیت است . بیش از 50 درصد افراد بزرگسال به نحوی در محیط کار خود در معرض یکی از عوامل زیان آور فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیک و ارگونومیک یا استرس های روانی و فشار کار بیش از حد قرار دارند. بنابراین رعایت ضوابط و مقررات بهداشت حرفه ای و ایمنی می تواند نقش اساسی در تامین یک زندگی سالم و بارور را برای همه جوامع و انسان ها فراهم کند.
وظیفه اصلی مدیران صنایع و کارگاه ها، افزایش سطح تولید و سوددهی بیشتر است اما در عین حال مسئولیت این قشر برای حفظ سلامتی کارگران بسیار مهم تر است چرا که کاهش تولید و زیان های مادی را می توان به روش های مختلف جبران کرد اما ضایعات انسانی از جمله مرگ معلولیت های دائمی غیر قابل جبران است. استاندارد بودن محیط های کار و رعایت اصول ایمنی و بهداشت حرفه ای در سلامت کارگران نقش موثری دارد.متاسفانه مرگ های ناشی از کار در کشورهای در حال توسعه 5 برابر کشورهای صنعتی است بنابراین سلامت شاغلین به عنوان اقشار آسیب پذیر و ارگان مهم سلامت کشور باید مورد توجه خاص همه مدیران، کارفرمایان و سازمان ها قرار بگیرد. چشم پوشی از حوادث و بیماری های شغلی جلوگیری از کاهش منابع مادی و انسانی را به دنبال دارد، این اقدام همچنین موجب کاهش فشارهای روانی در محیط کار و در نتیجه استفاده بهینه از نیروهای انسانی موجود می شود.ضمن این که نباید فراموش کرد که ایجاد انگیزه نشاط و سلامت نیروهای کار منجر به افزایش کیفیت محصولات، بهره وری و ارتقای کیفیت مدیریت می شود. بیشتر خطرهای محیطی و محیط های پر خطر از صنعت، کشاورزی، حمل و نقل، صنایع ساختمان و معادن ناشی می شود و حضور بهداشت حرفه ای در مشاغل فوق می تواند نقش بسیار موثری در کاهش خطرهای شغلی و بهبود سلامت شاغلان این مشاغل داشته باشد.
